It`s a small world

Wederom stond uw reporter om 5u op om de weg op te gaan, deze bestemming: wadi rum.
Halfweg mijn koffie stopt de bus en vraagt de chauffeur mijn ticket en afkomst.
Bij het horen van Beljieka blinken zijn ogen, stampt hij spontaan zijn copiloot\ticketverkoper naar de achterbank en de plaats naast de chauffeur is voor de Belg met de gekke ring. Net na vertrek haalt hij de EHBO-koffer boven (wonder boven wonder was dit aanwezig in dit prehistorisch rijtuig) en toverde hij er een plastieken map met vele foto`s uit te voorschijn (was ook de enige inhoud van de koffer).
De chauffeur (weer een Mahmoud, als dit maar goed afliep) was getrouwd geweest met een Belgische uit Marke en toonde mij al zijn foto`s uit Europa. Flashbacks aan de Mahmoud uit `Problemski Hotel`, je wil papieren maar bent dan als buitenlander wel genoodzaakt om met een moddervet wijf aan te pappen. En deze woorden zijn dan nog een eufimisme voor wat ik op de foto`s, op mijn nuchtere maag dan nog wel, voorgeschoteld kreeg.
Foto`s met `Brugse boekhandel` op de achtergrond waren zeker van Maastricht en niet van Brugge, Buckingham Palace bleek in die tijd nog in Zwitserland te liggen,... Ik trok zijn herinneringen aan Europa niet verder in twijfel en liet begaan. Enkel bij het zien van een foto van mijn chauffeur bij het beeld van Genraal Baron Jacques voor het stadhuis van Diksmuide bleef ik roepen dat dit niet Marke was maar consensus leek uit den boze.
Ondertussen drongen de andere passagiers er toch lichtjes (en ook wel iets zwaarder) op aan om meer op de weg te letten en minder op de foto`s. `Dies gordjoes bee velie diep sul` riep een Japanees van enkele meters achter ons. Bij afstappen kreeg ik zijn adres en volgende keren in Jordanie blijf ik bij hem en zijn nieuwe familie slapen, en in Jordanie betekent dit nog iets.
De jeep kwam aan en we gingen met zijn zijn vieren Lawrende Of Arabia achterna. Een Franse vrouw in mijn jeep kwam net terug van werken in een vluchtelingenkamp in Palestina en zal mijn gegevens doorgeven. Ook in de essentie van mijn reis is dus een eerste stap gezet, wederom insjallah...

Uw,